“અલે લે… આ છું છે?”

અમદાવાદ,
તારીખ ૨૬/૭/૨૦૦૮,
સમય સાંજના ૬.૪૬,
એક નાનુ બાળક,
રડી રહયું હતુ,
એક લાશ આગળ,
આજુ-બાજુની જમીન,
લોહિથી લાલ હતી,
ચીસો,ધક્કા-મુક્કી અને શોરબકોરથી,
ભરેલા વાતાવરણમાં,
આ બાળકનો અવાજ,
કોણ સાંભણે ?
ખૌફ અને મૌતનો નાગો નાચ,
લોકોની આંખોમાં હતો,
પણ! આ શુ?
રડીને લાલ થયેલી,
બાળકની આંખો જાણે,
કાલી-કાલી બોલીમાં,
પુછી રહી હતી,
“અલે લે… આ છું છે?”
હું બાળકને કહીના શક્યો,
કે બેટા! આ “જેહાદ” છે…

– દીપક પરમાર (”દીપ”)

તારીખઃ 27/7/2008